Dayak yada diğer adıyla şiddet hiç bir koşulda, hiç bir zaman kabul edilebilir bir durum değildir. Hele ki bir evladınız var ve bazı istemediğiniz davranışları yapmasını dayak atarak engelleyebileceğinizi sanıyorsanız bakın ne kadar yanılıyorsunuz size anlatayım!

• Dayak yiyen çocuk yaptığının bedelini ödemiştir;davranışın neden yanlış olduğunu öğrenememiştir. Çocuğunuza davranışının neden yanlış olduğunu anlatmaya çalışın.Onunda bir birey olduğunu asla aklınızdan çıkarmayın.
  

• Anne,babaya kızgınlık,nefret,düşmanlık duyar;öç almak için de istemedikleri davranışı tekrarlar. Eskiler buna arsızlaşmış olarak ifade etse de aslında ortada olan büyük bir öfke patlamasıdır.
  

• Saldırganlık eğilimi gelişir; O da isteklerini zorbalıkla elde etmeye çalışır.Tabi ki bu durumda büyüdüğü zaman nasıl bir birey olarak toplumda karşımıza çıkacağını herhalde hepimiz tahmin ediyordur.
  

• Dayak yiyen çocuk,kendini güçsüz,aciz ve zavallı hisseder. Bunun sonucu olarak da özgüveni sarsılı. İçine kapanık bireyler meydana gelir.
  

Şiddetin her türlüsü kesinlikle tasvip etmiyoruz. Her geçen gün bir çok alanda şiddetin arttığı ülkemiz de çocuklarımız bizim geleceğimiz! Onların eğitimi ve gelişiminde anne ve babalar bu konuda daha duyarlı olması gerektiğini hatırlatmak isteriz.

Biz okulda okuma ve yazmayı dayak yiyerek öğrendik. Dayak eğitimimizin bir parçasıydı. Arada bir, değişiklik olsun diye farklı ceza yöntemleri de denenmişti.