Meksika Boz Ayısı ve Özellikleri
![[Resim: Efzr5B.png]](https://i.hizliresim.com/Efzr5B.png)
Meksika boz ayısı (Ursus arctos horribilis; eskiden; Ursus arctos nelsoni) Meksika'da yer alan soyu tükenmiş bir boz ayı türü.
Bu ayı türü ilk olarak 1899 yılında H.A. Cluff tarafından Meksika'nın bir eyaleti olan Chihuahua'da görülmüştür.
Hakkında
Meksika yerli halk dili olan Opata dilinde pissini olarak bilinen bu boz ayı türü, Meksika'nın en ağır ve en büyük memelilerinden biri olarak kabul edilmektedir. 1,82 m'ye (6 ft 0 inç) kadar varan bir uzunluğa ve ortalama 318 kilogram ağırlığına sahiptiler (701 lb). Sahip oldukları gümüş rengi kürkleri sebebiyle, İspanyolca'da genellikle el oso plateado (gümüş ayı) olarak adlandırılırdı. Renkleri genel olarak solgun sarımtırak ve grimsi beyaz olarak değişiyordu.
Yaşam alanları
Meksika boz ayıları Meksika'nın kuzey bölgelerinde, özellikle ılıman otlak alanlarda ve dağlık çam ormanlarında yaşıyordu. Önceki yaşam alanlarının Aridoamerica, Arizona, New Mexico ve Teksas olduğu tahmin edilmektedir. Bu ayı türü diğer ayı türlerine nazaran kış uykusu'na yatmazlardı.
Beslenme
Tüm boz ayılar gibi, Meksikalı boz ayıları da hepçildi. Beslenmeleri çoğunlukla bitkiler, meyveler ve böceklerden oluşuyordu ve çoğu boz ayı gibi karıncalara çok düşkün oldukları bilinmektedir. Bazen küçük memeliler ve leşlerle de beslenir, Dişileri her üç yılda bir ila üç yavru doğururdu.
Nesillerinin tükenmesi
Meksikalı boz ayılarını, 16. yüzyılda Francisco Vásquez de Coronado'nun Yedi Altın Şehri'ni bulmak için bir sefere çıktığında keşfetti. Keşif gezisi 1540 yılında Meksiko'da başladı ve ABD'nin Teksas ve Kansas eyaletlerinden Büyük Ovalar'a kadar devam etti. Ayılar zaman zaman sığırları avladıkları için çiftçiler tarafından zararlı olarak kabul edildi. Meksika boz ayıları tuzağa düşürüldü, vuruldu ve zehirlendi ve 1930'larda kıtlık yaşamaya başladı. 1960'a gelindiğinde, bu türden sadece 30 tane kaldı. Korunma statüsüne rağmen avcılık devam etti. 1964 yılında, Meksika boz ayısının soyu tükenmiş olarak kabul edildi. 1968'de Sonora eyaletindeki Yaqui Nehri'nin kıyılarındaki bir çiftlikte hayatta kalan bazı türlerinin söylentilerinden sonra, Amerikalı biyolog Dr. Carl B. Koford bu türü gören var mı diye üç aylık bir anket düzenledi, ancak başarılı olamadı. Sonora'da 1976'da bir boz ayı daha vuruldu, ve bu on yıl sonra görülen son Meksika boz ayısı idi. Meksika boz ayısının artık soyu tükenmiş olduğu veya belki de yalnızca yok olduğu varsayılmaktadır.
Meksika boz ayısı (Ursus arctos horribilis; eskiden; Ursus arctos nelsoni) Meksika'da yer alan soyu tükenmiş bir boz ayı türü.
Bu ayı türü ilk olarak 1899 yılında H.A. Cluff tarafından Meksika'nın bir eyaleti olan Chihuahua'da görülmüştür.
Hakkında
Meksika yerli halk dili olan Opata dilinde pissini olarak bilinen bu boz ayı türü, Meksika'nın en ağır ve en büyük memelilerinden biri olarak kabul edilmektedir. 1,82 m'ye (6 ft 0 inç) kadar varan bir uzunluğa ve ortalama 318 kilogram ağırlığına sahiptiler (701 lb). Sahip oldukları gümüş rengi kürkleri sebebiyle, İspanyolca'da genellikle el oso plateado (gümüş ayı) olarak adlandırılırdı. Renkleri genel olarak solgun sarımtırak ve grimsi beyaz olarak değişiyordu.
Yaşam alanları
Meksika boz ayıları Meksika'nın kuzey bölgelerinde, özellikle ılıman otlak alanlarda ve dağlık çam ormanlarında yaşıyordu. Önceki yaşam alanlarının Aridoamerica, Arizona, New Mexico ve Teksas olduğu tahmin edilmektedir. Bu ayı türü diğer ayı türlerine nazaran kış uykusu'na yatmazlardı.
Beslenme
Tüm boz ayılar gibi, Meksikalı boz ayıları da hepçildi. Beslenmeleri çoğunlukla bitkiler, meyveler ve böceklerden oluşuyordu ve çoğu boz ayı gibi karıncalara çok düşkün oldukları bilinmektedir. Bazen küçük memeliler ve leşlerle de beslenir, Dişileri her üç yılda bir ila üç yavru doğururdu.
Nesillerinin tükenmesi
Meksikalı boz ayılarını, 16. yüzyılda Francisco Vásquez de Coronado'nun Yedi Altın Şehri'ni bulmak için bir sefere çıktığında keşfetti. Keşif gezisi 1540 yılında Meksiko'da başladı ve ABD'nin Teksas ve Kansas eyaletlerinden Büyük Ovalar'a kadar devam etti. Ayılar zaman zaman sığırları avladıkları için çiftçiler tarafından zararlı olarak kabul edildi. Meksika boz ayıları tuzağa düşürüldü, vuruldu ve zehirlendi ve 1930'larda kıtlık yaşamaya başladı. 1960'a gelindiğinde, bu türden sadece 30 tane kaldı. Korunma statüsüne rağmen avcılık devam etti. 1964 yılında, Meksika boz ayısının soyu tükenmiş olarak kabul edildi. 1968'de Sonora eyaletindeki Yaqui Nehri'nin kıyılarındaki bir çiftlikte hayatta kalan bazı türlerinin söylentilerinden sonra, Amerikalı biyolog Dr. Carl B. Koford bu türü gören var mı diye üç aylık bir anket düzenledi, ancak başarılı olamadı. Sonora'da 1976'da bir boz ayı daha vuruldu, ve bu on yıl sonra görülen son Meksika boz ayısı idi. Meksika boz ayısının artık soyu tükenmiş olduğu veya belki de yalnızca yok olduğu varsayılmaktadır.
