“Şayet iyilik etmeye gücün yetmiyorsa, hiç olmazsa kötülük etme. Kötülük etmemek de nefsin için verilmiş bir sadakadır.” Hadis-i Şerif.
Bir gün Ebû Cehil, Peygamber Efendimize bir tuzak hazırlar ve evinin önüne bir kuyu kazdırır. Ardından da Peygamber Efendimizi evine davet eder.
Peygamber Efendimiz davet üzerine Ebû Cehil’in evine gelir. Tam o sırada Cebrail Aleyhisselam gelip Peygamber Efendimize, Ebû Cehil’in evinin önünde tuzak için bir kuyu kaldığını haber verir.
Bu durum karşısında Peygamber Efendimiz evine döner. Ebû Cehil ise, geri dönmesine bir mana veremeyerek kendisine sormak için arkasından koştuğunda, kapının önündeki kuyuya unutur ve adımını atar atmaz kendi eliyle kazdığı kuyuya düşer.
Çıkarmak için ip uzattıklarında, bir türlü ipe kavuşamaz. İpler uzadıkça kuyu derinleşir. Bu hal üzerine Ebû Cehil karanlık kuyuda çıldıracak gibi olur.
Peygamber Efendimize haber göndererek kendisinin çıkarılmasını ister. Durumu duyan Peygamber Efendimiz hemen kuyu başına gelerek seslenir:
“Seni kuyudan çıkarırsam iman eder misin?”
Bunun üzerine Ebû Cehil, kabul eder gibi görünüp der ki:
“Beni bu kuyudan çıkarırsan iman edeceğim.”
Peygamber Efendimiz mübarek ellerini uzatarak Ebû Cebil’i kuyudan çıkarır. Ebû Cehil kuyudan çıkınca, “ Hayatımda senin kadar güçlü sihirbaza rastlamadım,” diyerek küstahlık eder ve yine iman etmez.
Bir gün Ebû Cehil, Peygamber Efendimize bir tuzak hazırlar ve evinin önüne bir kuyu kazdırır. Ardından da Peygamber Efendimizi evine davet eder.
Peygamber Efendimiz davet üzerine Ebû Cehil’in evine gelir. Tam o sırada Cebrail Aleyhisselam gelip Peygamber Efendimize, Ebû Cehil’in evinin önünde tuzak için bir kuyu kaldığını haber verir.
Bu durum karşısında Peygamber Efendimiz evine döner. Ebû Cehil ise, geri dönmesine bir mana veremeyerek kendisine sormak için arkasından koştuğunda, kapının önündeki kuyuya unutur ve adımını atar atmaz kendi eliyle kazdığı kuyuya düşer.
Çıkarmak için ip uzattıklarında, bir türlü ipe kavuşamaz. İpler uzadıkça kuyu derinleşir. Bu hal üzerine Ebû Cehil karanlık kuyuda çıldıracak gibi olur.
Peygamber Efendimize haber göndererek kendisinin çıkarılmasını ister. Durumu duyan Peygamber Efendimiz hemen kuyu başına gelerek seslenir:
“Seni kuyudan çıkarırsam iman eder misin?”
Bunun üzerine Ebû Cehil, kabul eder gibi görünüp der ki:
“Beni bu kuyudan çıkarırsan iman edeceğim.”
Peygamber Efendimiz mübarek ellerini uzatarak Ebû Cebil’i kuyudan çıkarır. Ebû Cehil kuyudan çıkınca, “ Hayatımda senin kadar güçlü sihirbaza rastlamadım,” diyerek küstahlık eder ve yine iman etmez.
