KARAGÖZ İLE HACİVAT: TUZSUZ DELİ BEKİR

Karagöz ile Hacivat yolda karşılaşır. Ramazan ayının birinci günüdür.

Hacivat: " Ramazan-ı şerifler hayrolsun Karagözüm. "

Karagöz: " Sen ne diyorsun Hacivat? Ramazan'la şerif neden kaybolsun? "

Hacivat: " Ramazan-ı şerifler hayrolsun. Hayırlı ramazanlar. "

Derdi dağlardan büyük olan Karagöz Hacivat'ın ne dediğini yine anlayamaz: " Ramazanların tarlası mı? Ne bileyim nerededir? "

Hacivat: " Yani oruç ayına girdik Karagözüm. "

Karagöz: " Hı. "

Hacivat: " Oruçlu musun Karagözüm? Gece sahura kalktın mı? "

Karagöz: " Gece sabaha kadar uyuyamadım. Bir aralık dalmışım. Kötü bir rüya gördüm. Adamın biri, beni kesiyordu. "

Hacivat: " Hayrolsun diyecektim. Ama böyle rüyanın hayrı olmaz ki. "

Karagöz: " Hayri'yi rüyanda mı gördün? "

Karagözün hey heylerde olduğunu anlayan Hacivat hey heylere hay hay der geçer.

Hacivat: " Karagözüm, rüyanda seni kim kesiyordu? "

Karagöz: " Adamın biri. "

Hacivat: De hadi Karagözüm. Ağzımdan laf çıkmaz bilirsin. "

Karagöz: " Şu Tuzsuz Deli Bekir. Rüyama kadar girdi. "

Hacivat: " Ne demek rüyama kadar girdi? Gerçek hayatta da mı keskinleri oynadı? "

Karagöz anlatmaya başlar: " Yazın bir ara işsizdim. Tuzsuzdan borç almıştım, ödeyemedim. İkidir gelir kapıyı tekmeler, açmadım diye kızar bağırır. Yolda 
önüme çıktı, kaçtım, kurtuldum. "

Hacivat: " Eee sonra ne oldu? "

Karagöz: " Dün çıkmaz sokakta kıstırdı beni. Hani para dedi. Bıçağını çıkardı, ileri geri salladı. Bir böbrekten, bir ciğerden dedi. "

Hacivat: " Elinden nasıl kurtuldun? "

Karagöz: " Yarın söz dedim. Paranı vermezsem bildiğin gibi yap dedim. "

Hacivat: " O ne dedi? "

Karagöz: " Parça mı olsun, kuşbaşı mı dedi. "

Hacivat: " Karagözüm, senin borcun ne kadardı? "

Karagöz borcunu söyler. Hacivat, Karagöz'ün borcunu son kuruşuna kadar eline sayar. Karagöz buna çok sevinir. Daha sonra evinin yolunu tutar. 
Tahmini doğrudur. Tuzsuz Deli Bekir, elinde bıçağı, kapının önünde bağırıp çağırmaktadır. Karagöz, Bekir Efendi deyip paraları gösterince Tuzsuz bıçaklı 
elini arkasına saklar: " Vay Karagöz, borcunu getirdin galiba. "

Karagöz: " Evet, borcum, al say, hepsi tamamdır. "

Tuzsuz parayı sayar: " Evet, tamam, der, borç morç kalmadı. "

Karagöz: " Bir daha senden borç almam. Bu son olsun. "

Tuzsuz: " Vay köfte vay, bir de haklı çıkarsın ha. Ben de sana borç verirsem elim bıçak tutamasın. " der ve bıçağını çıkarır. Karagöz eve kaçar. Kapıyı sürgüler. Kapının önünde nara atan, tehditler savuran Tuzsuz Deli Bekir daha sonra evin önünden uzaklaşır. Böylelikle Karagöz kurtulur.

Yazan: Serdar Yıldırım